F

falsyfikacja - w metodologii postępowanie wykazujące fałszywość jakiegoś twierdzenia i jego odrzucenie, weryfikacja negatywna: przeciwieństwo konformacji.

fatalizm - pogląd filozoficzny, zakładający, że wszystkie zjawiska w świecie są uzależnione od jednej przyczyny lub siły, znajdującej się poza rzeczywistości dostępną człowiekowi i podlegają jej prawom ( np. wyrokiem Boga czy Losu ).

fenomen - fizyczne lub psychiczne zjawisko rzeczywistości. W filozofii każdy fakt empiryczny będący punktem wyjścia do badań naukowych lub rozważań teoretycznych; np. u Immanuela Kanta. Jest to, co poznawalne ze zjawisk fizycznych czy psychicznych, zaś rzecz sama w sobie.

fenomenologia - kierunek w filozofii nauka o zjawiskach, czyli sferze jedynie możliwego doświadczenia i poznania.

Ludwig Feuerbach (1804-1872) - niemiecki filozof i teoretyk ateizmu, krytykował poglądy idealistyczne, m.in. filozofię George'a Hegla z pozycji materialistycznych. Głosił też utopijny program przebudowy społeczeństwa przez obalenie światopoglądu religijnego.

filozofia - najstarsza dyscyplina wiedzy ludzkiej; zajmowanie się ogólnym rozważaniom problemów istoty życia i natury bytu ( ontologia ), źródeł i sposobów ludzkiego poznania ( teoria poznania ) , zasad wartościowania, sensu , życia i jego godności ( etyka i filozofia człowieka ), stawianie podstawowych pytań i zagadnień związanych z miejscem człowieka we wszechświecie i jego stosunkiem do świata.

finalizm - filozoficzne przekonanie ( odmiana teleologii ) że rozwój wszelkiej rzeczywistości przyrodniczej i społecznej cechuje celowość, dążenie do finalnego celu.

formalizm - filozoficzne stanowisko w nauce i sztuce, zakładające prymat, pierwszeństwo formy nad treścią. Formalizm estetyczny to przekonanie, iż forma jest czynnikiem stanowiącym wyłącznie lub głównie o wielkości i znaczeniu wszelkich dzieł sztuki, rozumienia to wywodzi się w filozofii nowożytnej od myśli.

Powrót