L

Gottfried Wilhelm Leibniz (1646-1716) - niemiecki filozof i matematyk, twórca idealistycznej koncepcji, według której rzeczywistość jest zespołem " monad ", substancji nie materialnych, tworzących zamknięte w sobie zhierarchizowane struktury; od prostych do coraz bardzie skomplikowanych, hierarchia świata jest urządzeniem celowym spełniającym warunek realizacji maksimum dobra; istnienie zła tłumaczył tym, że wszelkie zło jest tyko koniecznym warunkiem większego dobra, a świat urządzony jest tak, że ilość zła jest w nim najmniejsza jaka być może.

John Locke (1632-1704) - filozof i logik angielski, jeden z przedstawicieli nowożytnego empiryzmu genetycznego i sensualizmu; interesował się zagadnieniami i teorią poznania oraz rozumu ludzkiego, w poglądach społecznych był prekursorem utylitaryzmu a także zasady umowy społecznej, zwolennikiem praw natury. Twórca terminu "tabula rasa" - czysta karta umysłu, na której ślad może odcisnąć jedynie doświadczenie.

logika - nauka o zasadach poprawnego rozumowania, której twórcą jako odrębnej dyscypliny był Arystoteles.

Powrót