S

sceptycyzm - nurt, wywodzący się z myśli greckich filozofów zwanych sceptykami. w teorii poznania to niewiara w możliwość poznania prawdy, uzyskania wiedzy niepodważalnej.

Max Scheler (1874-1926) - niemiecki filozof i socjolog, reprezentant jednego z nurtów filozofii fenomenologicznej, twórca personalizmu etycznego, zwolennik uniwersalnego hierarchicznego systemu wartości poznawanych intuicyjnej. Przeciwnik utylitaryzmu i relatywizmu.

Artur Schopenhauer (1788-1860) - filozof niemiecki, twórca filozoficznego " woluntaryzmu ", głosiciel ahistoryzmu i pesymistycznego poglądu na świat; drogę do uniknięcia zła moralnego widział w kontemplacji i życiu w samotności i odosobnieniu, w rezygnacji z woli życia i zdławieniu popędu do działania. Odnowił teorię reinkarnacji, wywarł wpływa na twórczość operową Wagnera i filozofię Nietzschego. sensualizm - pogląd filozoficzny: uznawanie wrażeń dostarczanych umysłowi za pośrednictwem zmysłów za główne źródło poznania.

sofiści - w starożytności nauczyciele przygotowujący obywateli do życia publicznego przez retorykę, filozofię i etykę, działający głównie w Atenach w V i IV w . p.n.e. Termin sofizm nabrał z czasem znaczenia pejoratywnego.

Sokrates - (469-399) - filozof grecki, którego poglądy znamy z przekazów Platona. Głównie z dialogów platońskich. Skazany na śmierć nie skorzystał z pomocy przyjaciół i wypił cykutę. Podkreślał świadomość własnej niewiedzy: " wiem, że nic nie wiem ". Wierzył w istnienie absolutnego Dobra i Prawdy. Uważany jest za prekursora myśli etycznej w filozofii, związanej z problematyką indywidualnego życia ludzkiego.

stoicy - starożytna szkoła filozoficzna z IV w. p.n.e. głosząca materializm, racjonalizm, panteizm, teorię wiecznego powrotu świata oraz postulat życia zgodnego z rozumem i opanowanie namiętności jako warunków szczęścia jednostek. Potocznie stoicyzm to sztuka panowania nad sobą i równowagi duchowej, spokoju.

substancja - w filozofii to termin oznaczający byt samoistny, przedmiot, obiekt materialny, oznaczający rzecz nie będącą atrybutem żadnej cechy. Przeciwieństwo cech, stanów czy relacji.

Powrót